Kosmos.edu.pl

Portal astronomiczny

Świat, Wszechświat i jego zagadki.

Na początek

Kilka informacji, które często wydają się być oczywiste, jednak w momencie, kiedy zastanowimy się - jak? czy rzeczywiście? dlaczego? - sprawa już nie wygląda tak prosto. Dla jednych będzie to przysłowiowa bułka z masłem, dla innych - garść przydatnych wiadomości. Warto jednak wiedzieć na początek o podstawach, tak aby ułatwiły one poznanie rzeczy bardziej złożonych i stanowiły swoisty kręgosłup, który stanie się wrotami do kosmicznej nieskończoności. Zapraszamy...

Na skróty Ziemia Planety Słońce Gwiazdy Mgławice Komety Meteory

Polecane przez portal Kosmos.edu.pl Dzięki tej książce już nigdy nie pomyślicie o pogodzie, jak o nudnej ostateczności, ratującej rwącą się rozmowę! - Czy pogoda może rozpętać wojnę? - Jaki klimat panuje na innych planetach? - Ile piorunów uderza o Ziemię w każdej sekundzie? - Dlaczego huragany mają nazwy? - Czym są bomby pogodowe? Na te i wiele innych, dotyczących otaczającego nas świata, pytań odpowiadają meteorolodzy, Simon King i Claire Nasir. W urzekający i przystępny sposób wyjaśniają nie tylko zależności między nasłonecznieniem, wiatrem, chmurami i opadami, ale i opisują tak fascynujące zjawiska, jak strefa Charlie Bravo, cyklony czy zorze polarne. Przypominając, że meteorologia to fascynująca dyscyplina naukowa, podkreślają znaczenie klimatu w dziejach naszej planety i zastanawiają się nad jego – i naszą – niepewną przyszłością. Zobacz »

Serwis Kosmos.edu.pl patronem medialnym II edycji konkursu ASTROLABIUM Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »

2009 Międzynarodowym Rokiem Astronomii Z inicjatywy Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) oraz UNESCO, rok 2009 został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Astronomii. Ten ogromny globalny program ma na celu przybliżyć ludzkości osiągnięcia międzynarodowych placówek i zacieśnić współpracę między nimi. Oficjalna strona www.astronomy2009.org

Kosmos > Ciekawe > Kosmiczny teleskop Spitzera wykrył chmury na egzoplanecie

Kosmiczny teleskop Spitzera wykrył chmury na egzoplanecie



Astronomowie z NASA przy użyciu danych z teleskopów Kepler i Spitzer stworzyli pierwszą mapę chmur planety poza naszym Układem Słonecznym, która podobna jest trochę do naszego Jowisza i znana pod nazwą Kepler-7b.

Planeta otoczona jest wysokimi chmurami w zachodniej części i jasnnym niebem na wschodzie. Poprzednie badania Spitzera zaowocowały stworzeniem map z temperaturą planet, które krążą wokół innych gwiazd, jednak obecny model jest pierwszym spojrzeniem na strukturę chmur na odległej planecie.

Mimo, że Kepler-7b posiada tylko połowę masy Jowisza, jest osiem razy bardziej rozlazły od niego. Astronomom na podstawie zebranych danych udało się po raz pierwszy opracować mapę chmur egzoplanety. Foto: © NASA/JPL-Caltech/MIT

"Obserwując tę planetę ze teleskopów Spitzera i Keplera przez ponad trzy lata , jesteśmy w stanie stworzyć mapę o bardzo niskiej rozdzielczości gazowego giganta", powiedział Brice- Olivier Demory z Massachusetts Institute of Technology w Cambridge. Demory jest głównym autorem pracy przyjętej do publikacji w Astrophysical Journal Letters. "Nie można oczekiwać, byśmy mogli zobaczyć oceany czy kontynenty na tego typu planecie, ale wykryliśmy jasną poświatę, która odbijając promienie zinterpretowana została jako chmury". 

Podróż do granic wszechświata Przewodnik astronomiczny dla każdego

Kepler odkrył już ponad 150 egzoplanet, które są usytuowane poza naszym układem słonecznym, natomiast Kepler-7b odkryta została jako jedna z pierwszych. Możliwości teleskopu dotyczące poszukiwań kolejnych obiektów są znacznie większe ale astronomowie do dzisiaj analizują wartości zebranych danych z prawie czterech ostatnich lat.

Obserwacje światła widzialnego Keplera-7b w fazach księżyca doprowadziły do uzyskania przybliżonej mapy planety, która wykazała jasny punkt na zachodniej półkuli. Jednak dane te były na tyle niewystarczające, że nie można było stwierdzić, czy plama pochodziła z chmur czy ze źródła ciepła. Teleskop Spitzera odegrał tutaj kluczową rolę w odpowiedzi na to pytanie.

Animacja ukazująca planetę pozasłoneczną przechodzącą przed gwiazdą, co powoduje osłabienie jej światła. Badając światło krzywej (na dole animacji) astronomowie mogą ustalić między innymi rozmiar planety i sporo innych szczegółów. Animacja: © Transits of Extrasolar Planets Network

Podobnie jak teleskop Kepler, Spitzer jest w stanie wyłowić w systemach gwiezdnych orbity planet krążących wokół gwiazd i zebrać informacje o ich atmosferze. Możliwości obserwacji Spitzera w podczerwieni oznaczają, że teleskop był w stanie zmierzyć temperaturę na Kepler-7b szacując ją między 815,5 a 982,2 stopni celsjusza (1500 a 1800 stopni Fahrenheita). Jest ona zatem stosunkowo chłodna mimo, iż krąży bardzo blisko swojej gwiazdy macierzystej - do 0,06 jedn. astronomicznych (jedna jednostka astronomiczna to odległość Ziemi od Słońca) - i według astronomów jest dobrym obiektem do obserwacji przez Keplera. Zatem światło gwiazdy odbite od szczytów chmur znajduje się na zachodniej stronie planety.

"Planeta Kepler-7b odbija znacznie więcej światła niż większość innych planet olbrzymów jakie zaobserwowaliśmy, i które otoczone są chmurami w górnych warstwach atmosfery", mówi Thomas Barclay - naukowiec Ames Research Center w Moffett Field w Kalifornii, NASA. "W przeciwieństwie do naszych ziemskich chmur, wzory chmur na planecie Kepler-7b nie zmieniają się tak często - ma ona wyjątkowo stabilny klimat".

Odkrycia te to pierwszy krok, aby przy użyciu podobnych technik poczynić kolejne badania atmosfer planet o składzie i wielkości mniej więcej takich jak Ziemia.

"Z obydwu teleskopów razem (Spitzera i Keplera), przy użyciu coraz lepszych narzędzi i wielu długości fal możemy przyjrzeć się planetom oddalonym o miliardy kilometrów", mówi Paul Hertz, dyrektor Wydziału Astrofizyki NASA w Waszyngtonie. "Jesteśmy obecnie w takim punkcie nauk o egzoplanetach, gdzie możemy poznawać je w ruchu a nie tylko odkrywać co oznacza, że zaczyna się etap ekscytującej nauki ich zrozumienia".

Krzywa faz Keplera-7b. Dane zebrane z 5 minut. Egzoplaneta Kepler-7b ukazuje prawdopodobieństwo skutków zachmurzenia na innych planetach w typie gorących Jowiszy. Poziom strumienia światła planety jest taki, że profil modelu przekracza krzywe krzemianowe kondensacji w obserwowanej górnej części atmosfery, co byłoby możliwym wyjaśnieniem chmur. Ta sama krzywa nie byłaby właściwa dla cieplejszych planet (gdzie temperatura jest zbyt gorąca aby mogły powstać chmury) lub dla chłodniejszych (gdzie krzemiany są obecne jedynie w głębokiej, nieobserwowalnej części atmosfery). Ponadto bardzo niska grawitacja powierzchniowa na planecie może odgrywać ważną rolę w hamowaniu sedymentacji cząstek z atmosfery. Wreszcie duży promień (radiacja) planety oznacza stosunkowo wysoką specyficzną adiabatyczne entropię we wnętrzu i odpowiednio ciepłe adiabaty w głębokiej atmosferze pod znacznym ciśnieniem. Eliminuje to możliwość silikatowych chmur kondensacyjnych pod ciśnieniem 100-1000 barów, co może się zdarzyć w innych gorących planetach typu Jowiszowego. Źródło: © INFERENCE OF INHOMOGENEOUS CLOUDS IN AN EXOPLANET ATMOSPHERE. Accepted to ApJL on 2013 August 20. Preprint typeset using LATEX style emulateapj v. 8/13/10

Kepler identyfikując egzoplanety zarejestrował obniżenie emisji światła gwiazd w momencie, kiedy planeta krążąc wokół nich po swojej orbicie na moment ją przysłania. Ta technika i wcześniejsze obserwacje Kepler-7b wykazały, że jest to jedena z tzw. "opuchniętych" znanych nam planet: jeśli moża by umieścić ja w wannie z wodą, to będzie się unosić. Kepler-7b krąży wokół swojej gwiazdy w zaledwie niecałe pięć dni.

Odkryte wszystkie ponad 900 egzoplanet można podziwiać wraz z tworzonym przez NASA projektem do wizualizacji 3D o nazwie "Eyes on egzoplanet". Narzędzie dostępne jest do pobrania ze strony www.eyes.nasa.gov/exoplanets. Program jest aktualizowany codziennie o najnowsze wyniki NASA z misji Keplera oraz z naziemnych obserwatoriów na całym świecie, które zaangażowane są w poszukiwanie planet takich jak nasza Ziemia. 

Astronomia w geografii Dla wszystkich, którzy chcą sięgnąć głębiej

NASA Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii, zarządza misją Spitzer Space Telescope. Projekty naukowe prowadzone są w Spitzer Science Center w Caltech. Tam też archiwizowane są wszystkie dane w podczerwieni w centrum przetwarzania i analizy w Caltech. Ames odpowiedzialny jest za rozwój systemu misji Keplera z Ziemi, oraz za analizę danych naukowych. Ball Aerospace & Technologies Corporation w Boulder w stanie Kolorado, opracowało system lotu Keplera i wspiera działania misji z Laboratorium Fizyki Atmosfery i Przestrzeni Kosmicznej przy Uniwersytecie Kolorado w Boulder. Space Telescope Science Institute w Baltimore archiwizuje i dystrybuuje dane naukowe z Keplera. Kepler jest dziesiątą misją naukową NASA fundowaną przez agencję d/s misji naukowych.



Galaktyki, mgławice, kratery na Księżycu, pierścienie Saturna, plamy Jowisza - wszystko przed Tobą. Spójrz jaki teleskop będzie dla Ciebie najodpowiedniejszy. Porównaj ceny. Zapoznaj się z literaturą tą dla początkujących i tą bardziej fachową. Zapraszamy !