Kosmos.edu.pl

Portal astronomiczny

Świat, Wszechświat i jego zagadki.

Na początek

Kilka informacji, które często wydają się być oczywiste, jednak w momencie, kiedy zastanowimy się - jak? czy rzeczywiście? dlaczego? - sprawa już nie wygląda tak prosto. Dla jednych będzie to przysłowiowa bułka z masłem, dla innych - garść przydatnych wiadomości. Warto jednak wiedzieć na początek o podstawach, tak aby ułatwiły one poznanie rzeczy bardziej złożonych i stanowiły swoisty kręgosłup, który stanie się wrotami do kosmicznej nieskończoności. Zapraszamy...

Na skróty Ziemia Planety Słońce Gwiazdy Mgławice Komety Meteory

Polecane przez portal Kosmos.edu.pl Dzięki tej książce już nigdy nie pomyślicie o pogodzie, jak o nudnej ostateczności, ratującej rwącą się rozmowę! - Czy pogoda może rozpętać wojnę? - Jaki klimat panuje na innych planetach? - Ile piorunów uderza o Ziemię w każdej sekundzie? - Dlaczego huragany mają nazwy? - Czym są bomby pogodowe? Na te i wiele innych, dotyczących otaczającego nas świata, pytań odpowiadają meteorolodzy, Simon King i Claire Nasir. W urzekający i przystępny sposób wyjaśniają nie tylko zależności między nasłonecznieniem, wiatrem, chmurami i opadami, ale i opisują tak fascynujące zjawiska, jak strefa Charlie Bravo, cyklony czy zorze polarne. Przypominając, że meteorologia to fascynująca dyscyplina naukowa, podkreślają znaczenie klimatu w dziejach naszej planety i zastanawiają się nad jego – i naszą – niepewną przyszłością. Zobacz »

Serwis Kosmos.edu.pl patronem medialnym II edycji konkursu ASTROLABIUM Organizatorem konkursu astronomicznego jest Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego a patronat nad akcją sprawuje Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika będące instytutem Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zobacz szczegóły »

2009 Międzynarodowym Rokiem Astronomii Z inicjatywy Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) oraz UNESCO, rok 2009 został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Astronomii. Ten ogromny globalny program ma na celu przybliżyć ludzkości osiągnięcia międzynarodowych placówek i zacieśnić współpracę między nimi. Oficjalna strona www.astronomy2009.org

Kosmos > Informacje > Wydarzenia > Odkryto anarchiczny region formowania się gwiazd

Odkryto anarchiczny region formowania się gwiazd



Duński teleskop zaprezentował zdumiewający obraz chaosu panującego podczas tworzenia się gwiazd wewnątrz obłoku NGC 6559.

Jasny gaz i ciemny pył przenikają przestrzeń między gwiazdami mgławicy NGC 6559. Gaz, głównie wodór jest odpowiedzialny za rozproszony blask czerwonej mgławicy emisyjnej. Energia światła z sąsiednich gwiazd jonizuje międzygwiezdny wodór a protony i elektrony łączą się ponownie emitując światło o bardzo konkretnych kolorach, szczególnie obserwowany czerwony odcień. Małe cząsteczki pyłu odbijają niebieskie światło gwiazd na tyle skutecznie, że tworzy to niebieską poświatę w mgławicy w pobliżu dwóch jasnych gwiazd. Pył pochłania światło widzialne, powodując ciemne chmury. NGC 6559 znajduje się około 5000 lat świetlnych od nas w gwiazdozbiorze Strzelca. Foto: © Robert Gendler www.nasa.gov

Duński 1,54 metrowy teleskop znajdujący się w Europejskim Obserwatorium Południowym (ESO) w La Silla w Chile zarejestrował uderzający obraz NGC 6559 obiektu, w którym zaobserwowano niesamowity chaos wewnątrz obłoku panujący podczas tworzenia nowych gwiazd. 

Nieskończone życie nieboszczyka Odkryj nowości z frontu nauki

NGC 6559 to chmura pyłu i gazu znajdująca się w odległości około 5000 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Strzelca. Świecący region jest stosunkowo niewielkim obiektem, znajdującym się tylko kilka lat świetlnych od Strzelca, w przeciwieństwie do odległego o 100 lat świetlnych i bardziej słynnego sąsiada, Mgławicy Laguna (M8). Chociaż uwagę przyciąga przeważnie M8 to NGC 6559 posiada wiodącą rolę w nowym obrazie Strzelca.

Głównym składnikiem w obłokach NGC 6559 jest wodór, surowiec formowania się gwiazd. Kiedy obszar wewnątrz mgławicy gromadzi sporo materii, wówczas zaczyna zwijać pod wpływem własnej grawitacji. Centrum chmury staje się coraz gęstsze i gorętsze, aż zaczyna tworzyć się synteza termojądrowa i rodzi się gwiazda. Atomy wodoru łączą się w atomy helu, uwalniając energię, która sprawia, że gwiazdy świecą.

Region formowania się gwiazd NGC 6559 w gwiazdozbiorze Strzelca. Wykres ukazuje lokalizację chmurę świecących gwiazd z formacji regionu NGC 6559 w gwiazdozbiorze Strzelca (Archer). Wszystkie pokazane jasne i ciemne gwiazdy można dostrzec gołym okiem w nocy a NGC 6559 jest oznaczona czerwonym kółkiem. Jest to niewielka część bogatego regionu powstawania gwiazd i chmur świecących. Foto: © ESO, IAU and Sky & Telescope www.eso.org

Uformowane z obłoku gorące młode gwiazdy w dalszym ciągu pobudzają znajdujący się wokół nich wodór krążący w mgławicy. Gaz ponownie emituje energię, która wytwarza świecące, nitkowate czerwone chmury w pobliżu centrum widzialnego obrazu. Obiekt ten znany jest jako mgławica emisyjna.

Ale NGC 6559 składa się nie tylko z wodoru. Zawiera także stałe cząstki pyłu zbudowane z cięższych pierwiastków takich jak węgiel, żelazo czy krzem. Niebieskawa poświata obok czerwonej mgławicy emisyjnej to rozproszone światło z niedawno utworzonych gwiazd - odbite w różnych kierunkach - mikroskopijne cząstki wirujące w mgławicy. Astronomowie nazywają ten efekt mianem mgławicy refleksyjnej, ponieważ ten typ obiektu najczęściej pojawia się w kolorze niebieskim, gdyż rozpraszanie jest bardziej efektywne dla krótszych długości fal świetlnych.

Kiedy gwiazdy zaczynają się formować, panuje pandemonium. Podręcznikowym przykładem jest rejon NGC 6559. Na widocznym powyżej filmie zauważyć można czerwone świecące mgławice emitujące wodór, niebieskie mgławice refleksyjne pyłu, ciemne mgławice absorpcyjne kurz i gwiazdy, które z nich powstały. Pierwsze masywne gwiazdy uformowane z gęstego gazu będą emitować energetyczne światło i wiatr, który będzie rzeźbił miejsce swoich narodzin. Potem nastąpi eksplozja. Po dziesiątkach milionów lat pył i gaz rozwieją się i to co pozostanie będzie gromadą otwartą gwiazd. Video: © www.eso.org

W regionach, gdzie pył jest bardzo gęsty, całkowicie blokuje przenikanie światła co widoczne jest jako ciemne pojedyncze plamy i faliste ścieżki w dolnej lewej i prawej stronie obrazu. Aby zajrzeć co kryje się za chmurami, astronomowie muszą użyć dłuższych fal, które nie zostaną wchłanięte przez pył.

Tło obrazu wypełnia Droga Mleczna z niezliczonymi starszymi gwiazdami w żółtawym odcieniu. Niektóre z nich widoczne są jako słabsze i bardziej czerwonawe ze względu na pył zawarty w mgławicy NGC 6559.



Galaktyki, mgławice, kratery na Księżycu, pierścienie Saturna, plamy Jowisza - wszystko przed Tobą. Spójrz jaki teleskop będzie dla Ciebie najodpowiedniejszy. Porównaj ceny. Zapoznaj się z literaturą tą dla początkujących i tą bardziej fachową. Zapraszamy !